Jordania i Jerash to najwiekszy skansen pozostalosci po kulturze Romanskiej.

Ten post jest szczegolnie adresowany dla osob co kochaja podczas wakacji duzo zwiedzac i maja zainteresowania historyczne, zas Ci co lubia ogladac fotografie 🙂 zapraszam na szybki przeglad zdjec 🙂

Jedno jest pewne, gdy sie jest w takim miejscu jak Jerash od razu czujesz inna energie i chociaz kamienie nie potrafia mowic, ale samo przebywanie w takim miejscu jest super doswiadczeniem jakby tak troche z innego czasu wymiaru i przestrzeni.

Mnie najbardziej zafascynowal amfiteatr nazwany w opisie „Hipodrom”. Jakze zostal on doskonale zbudowany, ze bez uzycia mikrofonu glos ze sceny docieral do kazdego zakatka widowni. Wg mnie to  super majstersztyk nowozytych czasow i nasi inzynierowie jesli chodzi o precyzje budowanego wspolczesnie obiektu 🙂 maja sie od kogo uczyc,

Jerash, Jerasz, Dżerasz, starożytna Geraza) – miasto w Jordanii, ośrodek administracyjny muhafazy Dżarasz. Odległe ok. 50 km na północ od Ammanu. Założone najprawdopodobniej w IV wieku p.n.e. przez Aleksandra Wielkiego lub jego generała Perdikkasa. Niektóre źródła podają również III wiek p.n.e. (przez Ptolemeusza II Filadelfosa) albo II wiek p.n.e. (przez Antiocha IV Epifanesa)^{[potrzebny przypis]}.

Pod koniec II wieku p.n.e. wcielone przez Machabeuszów do Judy, w 63 p.n.e. zostało zajęte przez rzymskie wojska Pompejusza. Rozkwit miasta przypadł na okres panowania cesarza Trajana (II wiek). Pochodził stamtąd m.in. neopitagorejski filozof Nikomachos z Gerazy. W VI w. za panowania bizantyjskiego Justyniana w mieście wzniesiono co najmniej 7 kościołów. W 614 Gerazę zdobyli Sasanidzi, a w 636 Arabowie. W 749 miasto uległo zniszczeniu wskutek trzęsienia ziemi. Ruiny odkrył w 1806 Ulrich Seetzen.

Stanowisko archeologiczne

Świątynia Artemidy, patronki miasta – zbudowana w latach 150-170, położona przy głównej ulicy (cardo maximus), od której prowadziły do niej monumentalne schody zaczynające się bramą. Główną część świątyni stanowiło pomieszczenie o wymiarach 160×120 metrów z ołtarzem ofiarnym pośrodku, otoczone kolumnadą(zachowanych 11 z 12 kolumn)); całość niegdyś przykryta drewnianym stropem;

Świątynia Zeusa (162 r.), z której zachowało się kilka potężnych 15-metrowych kolumn. Przed nią znajduje się taras, z którego pozostałości monumentalnych schodów prowadziły na Forum owalne;

teatr rzymski (północny) zbudowany w 165, rozbudowa w 235, po której widownia mogła pomieścić 1 600 osób (częściowo odtworzona ściana proscenium);

teatr rzymski (południowy) na 5 000 miejsc siedzących, zbudowany w latach 81-96 i zachowany w lepszym stanie niż teatr północny;

hipodrom pochodzący z I-III w., o wymiarach 244×50 metrów, którego widownia mogła pomieścić 15 000 osób. Po zajęciu miasta przez Sasanidów wykorzystywany jako arena do gry w polo;

Brama Południowa zbudowana w formie trójprzelotowego łuku triumfalnego, stanowi aktualnie wejście dla turystów (obok znajdują się kasy biletowe);

Owalne Forum – położone za Bramą Południową, o wymiarach 90×80 metrów. Otoczone 56 jońskimi kolumnami, w centralnej części VII-wieczna fontanna kompleks łaźni rzymskich zbudowanych na przełomie II i III wieku; oraz wiele, innych obiektow odkrytych na tym terenie.